ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Αλεξίπτωτο πλαγιάς

Το αλεξίπτωτο πλαγιάς ή αλλιώς Parapente από τη γαλλική του σύνθετη ονομασία (para από το parachute = αλεξίπτωτο και pente = πλαγιά), πραγματοποιεί μια πανάρχαια ανθρώπινη επιθυμία: την ελεύθερη πτήση.

Δίνει την ευκαιρία στον οποιονδήποτε να πετάξει σαν πουλί και να γνωρίσει μαγευτικές συγκινήσεις. Οπως προδίδει και η ελληνική του ονομασία, πρόκειται για ένα «ειδικό» αλεξίπτωτο, με το οποίο μπορεί κανείς να απογειωθεί από μια πλαγιά ανεξάρτητα από το ύψος της (όταν βέβαια το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες) και δεν απαιτεί κανενός είδους μηχανή.

Ως άθλημα το parapente υπάρχει από τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Αναπτύσσεται όμως ραγδαία σε όλο τον κόσμο λόγω της ευκολίας εκμάθησης, του χαμηλού κόστους, της ασφάλειας και της ικανοποίησης που προσφέρει. Ιδιαίτερα η Ελλάδα είναι ιδανική για το σπορ αυτό, καθώς οι κλιματολογικές και εδαφολογικές συνθήκες το ευνοούν και για το λόγο αυτό οι περιοχές που υπάρχουν πίστες αποτελούν συμαντικό πόλο έλξης για τους λάτρεις του αθλήματος.

H απογείωση γίνεται από το έδαφος, με το χειριστή να τρέχει σε μια πλαγιά και να αποκολλάται από αυτήν. Η πτήση γίνεται με τη βοήθεια της βαρύτητας, του αέρα και του ανθρώπου που το χειρίζεται.

parachute

Είναι κατασκευασμένο έτσι ώστε να εκμεταλλεύεται τον άνεμο και τα ρεύματα με στόχο να μείνει όσο το δυνατόν περισσότερο στον αέρα. Με αυτόν τον τρόπο η πτήση μπορεί να διαρκέσει από λίγα λεπτά έως και αρκετές ώρες, αναλόγως τις συνθήκες και τη διάθεση.

Το parapente ζυγίζει από 10 μέχρι 15 κιλά, μαζεύεται εύκολα σε λίγα λεπτά από ένα άτομο, και μπαίνει σε ένα σάκο που μεταφέρεται στην πλάτη.

Αναρριχήσεις

climbing

Ανάμεσα στα πιο ψηλά βουνά της Ελλάδας, η Κρήτη προσφέρει μοναδικά μέρη που ενδείκνυνται για αναρρίχηση. Τα βουνά και τα φαράγγια που υπάρχουν στο εσωτερικό του νησιού είναι ιδανικοί προορισμοί με σπάνια θέα για τους λάτρεις του συγκεκριμένου σπόρ!

Αναρρίχηση είναι η προώθηση σε κάθετη ή κεκλιμένη σκληρή επιφάνεια με την χρήση ειδικών τεχνικών και κινήσεων. Διακρίνεται στην «ασφαλισμένη» αναρρίχηση (με κανόνες και πρακτικές κίνησης και ασφάλισης και με τη χρήση σχοινιού) και στο bouldering, την αναρρίχηση δηλαδή σε χαμηλά βράχια ή κλειστές πίστες, χωρίς τη χρήση σκοινιού με μόνη, ενδεχομένως, εξασφάλιση από την χρήση ειδικών στρωμάτων. Υπάρχει ακόμα και η «σόλο» αναρρίχηση που λαμβάνει χώρα χωρίς τη λήψη μέτρων ασφαλείας.

Τα καλύτερα σημεία για πεζοπορία και αναρρίχηση  στην Κρήτη είναι η αναρριχητική πίστα του Καλαθά στο νομό Χανίων. Τοποθετείται δίπλα στη θάλασσα στην περι­οχή του Καλαθά στο Ακρωτήρι Χανίων, περίπου δέκα χιλιό­μετρα έξω από τα Χανιά. Ανάμεσα στις 30 διαδρομές της περιοχής θα βρείτε βράχια που δεν ξεπερνούν τα δεκαπέντε μέτρα αλλά και διαδρομές με δυσκολία από IV – VII.

Περίπου 14 χιλ. έξω από το μονό Χανίων θα βρούμε την παραλία του Σταυρού και ακριβώς πίσω την την ομώνυμη βουνοπλαγιά. Έχουν ανοιχθεί 6 διαδρομές με υψομετρικές διαφορές 60 μέχρι 80 μέτρα δυσκολίας από V – VII

Η πιο εντυπωσιακή ορθοπλαγιά στην Κρήτη βρίσκεται στο νομό Χανίων και ονομάζεται Γκίγκιλος. Έχει πάνω από 15 διαδρομές με θέα το μοναδικό φαράγγι της Σαμαριάς, ενώ για την πρόσβαση απαιτεί πεζοπορία περίπου μίας ώρας από το μονοπάτι. Προσοχή όμως γιατι ο βαθμός δυσκολίας είναι από V – VII και λόγω του σαθρού του εδάφους δεν είναι εξοπλισμένο με μόνιμες ασφάλειες.

Δεκατέσσερα χιλιόμετρα νοτιοδυτικά των Χανίων υπάρχει το φαράγγι του Θερίσου, ο αναρριχητικός παράδεισος της Κρήτης. Στη διαδρομή προς το χω­ριό και δίπλα από το δρόμο υπάρχουν όλες οι δια­δρομές από V – VIIΙ.

Πάνω από την παραλία του Παλιόκαστρου στο νομό Ρεθύμνου βρίσκεται ένας βράχος 15 μέτρων, που προσφέρει τρεις δια­δρομές δυσκολίας V – VII και παραλλαγές παρόμοι­ας δυσκολίας.

Ποδήλατο βουνού

cycling

Ανάμεσα στα πιο ψηλά βουνά της Ελλάδας, η Κρήτη προσφέρει μοναδικά μέρη που ενδείκνυνται για αναρρίχηση. Τα βουνά και τα φαράγγια που υπάρχουν στο εσωτερικό του νησιού είναι ιδανικοί προορισμοί με σπάνια θέα για τους λάτρεις του συγκεκριμένου σπόρ!

Αναρρίχηση είναι η προώθηση σε κάθετη ή κεκλιμένη σκληρή επιφάνεια με την χρήση ειδικών τεχνικών και κινήσεων. Διακρίνεται στην «ασφαλισμένη» αναρρίχηση (με κανόνες και πρακτικές κίνησης και ασφάλισης και με τη χρήση σχοινιού) και στο bouldering, την αναρρίχηση δηλαδή σε χαμηλά βράχια ή κλειστές πίστες, χωρίς τη χρήση σκοινιού με μόνη, ενδεχομένως, εξασφάλιση από την χρήση ειδικών στρωμάτων. Υπάρχει ακόμα και η «σόλο» αναρρίχηση που λαμβάνει χώρα χωρίς τη λήψη μέτρων ασφαλείας.